«»
in steen gebeiteld
jouw handschrift is het niet
de dood heeft
ook je lijf verbrijzeld
een lege huls en wat verdriet
waar is je bestaan gebleven
geen tekens op de muur geschreven
hoe vind ik je in deze tijd
een hoofd vol vage beelden
een lach die om je lippen speelde
alleen de bloedlijn praat nog door
wat heeft je hand gemaakt
ik wil je weer eens voelen
maar jij hebt niets meer dat me raakt
alleen dat wat je wilde
de energie die je aan mij verspilde
om me te laten worden die ik ben
nog adem ik je lucht
de zon zal je niet missen maar uit
mijn ziel ben jij nooit meer te wissen
in steen gebeiteld
ik zie je naamin steen gebeiteld
jouw handschrift is het niet
de dood heeft
ook je lijf verbrijzeld
een lege huls en wat verdriet
waar is je bestaan gebleven
geen tekens op de muur geschreven
hoe vind ik je in deze tijd
een hoofd vol vage beelden
een lach die om je lippen speelde
alleen de bloedlijn praat nog door
wat heeft je hand gemaakt
ik wil je weer eens voelen
maar jij hebt niets meer dat me raakt
alleen dat wat je wilde
de energie die je aan mij verspilde
om me te laten worden die ik ben
nog adem ik je lucht
de zon zal je niet missen maar uit
mijn ziel ben jij nooit meer te wissen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘in steen gebeiteld’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]