je naaldhakt in een lenteritme

wil melker

je loop is poëzie
je naaldhakt in
een lenteritme en zet
klikkend puntjes op de ï

je lippen zetten rood
aan het eerste kleuren van
de zon ontwakend in de dauw
rijzend naar het stralend blauw

je lach doet vogels zingen
die hun dag beginnen als
een pluisje zwart dat vrolijk
opvliegt in zijn eerste start

je heupen dagen uit
lopen wiegend ver vooruit
zinnen op wat komen gaat
je woorden komen eerst

zo bereik je zomer
en stapt in de wereld
van de dromer waar jij
met je teksten heerst