je afgrondt me
het is zomer
maar je afgrondt me
met vergezichten die
de sneeuw verijzen
de gletsjers tussen ons
doen groeien in hun
eeuwige verblijven
ik pluk bloemen
en de kruiden die
zo heilzaam zijn
laat zinnen groeien
balanceer met woorden
op een nog niet
uitgesproken lijn
ben jij de rechter die
het evenwicht bepaalt
afgrond of de hemel
voor ons maakt
het slappe koord
hangt om mijn nek
je maakt me gek
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘je afgrondt me’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.