brandt ze in hun vuren
ik zie zijn ogen gaan
ze schrapen dromen
van de muren
jagen de fantomen na
die spelen in de
hoofden van de buren
hij stookt hen op
brandt ze in hun vuren
en rookt ze langzaam uit
het zal niet lang meer duren
of angsten schreeuwen
weer hysterisch hun geluid
nu bonken hersens
tegen wanden onbegrip
de handen zijn gebonden
er zijn geen scherpe kanten
meer die het verdwaalde ik
vandaag nog gaan verwonden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘brandt ze in hun vuren’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.