nog brandt de wereld niet

wil melker

nog brandt de wereld niet
maar ook het korstmos
genereert steeds minder leven

oceanen zijn niet meer vergeven
van plankton en verrijkend visbestaan
aarde rest nog slechts het temporele gaan

woede marcheert laarzen naar het front
waar zombies vechten om wat grond
om daar hun eigen graf te graven

het kernwapen gaf in handen van
geraffineerd gerechtigheid de macht
het valse Godsoordeel is snel verschaft

onzichtbaar is de dood in stralen
geen cel kan meer zichzelf vertalen
in wildgroei komt het einde naderbij

de wereld brandt nog niet
maar smeult en rookt zichzelf uit
totdat de laatste vogel fluit

het schorre lied van is geweest
de mens heeft als een beest geleefd
de planeet viert eindelijk zijn eigen feest