zelfs je woorden deden zeer

wil melker

je was zo breekbaar, teer
zelfs je woorden deden zeer
in de pijn die je beschreef

je bent er even niet geweest
de zon scheen flauwer uit een
blauwer hemel zonder wolkenfeest

ik miste je het meest
in vergezichten waar je ogen
en je lach de horizon verlichtten

je handen zijn nu losgemaakt
uit het verleden, je draagt vandaag
de pijn die gisteren is geleden

het wankel evenwicht schaduwt
lichtjes je gezicht, de meeste
zaken nu aan anderen gaan vragen

je onafhankelijkheid is
in geding, maar in je trots
zal niemand je ooit horen klagen