het samenzijn is een refrein

wil melker

waarom zo bang
om te verliezen wat
je nooit bezeten hebt

zijn lach en lijf
de warmte van het ogenblik
dat zijn passie jullie schikt

het samenzijn
is een refrein waarvan
de woorden al vergeten zijn

je droomt nog lente
weet dat je talenten
steeds aanwezig zijn

breek schuld die je
is aangepraat, steel
de uren die hij overlaat

kies je eigen lijn, neem
de pijn van afscheid nemen
laat je nooit meer claimen

want je bent uniek
geniet op jouw manier, ook
jij hebt recht op echt plezier