INLOGGEN
«»

de hemel van bedrog

er heeft zich angst
genesteld in mijn buik
hoe ik ook rek
de spanning trek
ik er niet uit

naast warmte van weten
van woorden die ik
niet meer wil vergeten
zinnen die je sprak toen je
mijn zon nog in je ogen had

handen je nog streelden
stilte niet verveelde
in het koesteren van elkaar
samen weten te verliezen liet
zich door passie niet bedriegen

je kon niet leven in
de hemel van bedrog waar
houden van voorhanden was
maar landen veel te weinig
kansen had om voor te gaan

het was de angst
voor normen en moraal
elkaar recht in de ogen kijken
daarvoor moest liefde wijken
je koos een ander ideaal

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 01-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de hemel van bedrog’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.