slammen met geluidloze stemmen

wil melker

in het kraken
van gebeden
roep ik de God
uit het verleden
met woorden die
ik had geleerd
Zijn Zoon heeft de
chaos ook niet gekeerd

paarden braken
hun nek en tanden
op stenen handen
die wezen naar elkaar
vingers beschreven
hun strijd met bloed
uit die tijd vol jaloezie
barstend van nijd

de zwarte hengst
met flanken die dampen
en schampen langs
komma's en punten
vluchtig met hoeven
in scherven vertoeven
van strofen die niemand
ooit zal geloven

klinkers zuchten
vocalen in het
oeverloos slammen
met geluidloze stemmen
een lijf als verblijf
de rest is al stuk
het zielloze hijgen
in het kotsen van prut

--------------------------------------------------------------
deel 1. voor de laatste toon uit dit refrein
deel 2. ik ga gebeden kraken
deel 3. slammen met geluidloze stemmen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 01-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘slammen met geluidloze stemmen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.