totdat jouw stilte ook hen treft

wil melker

schoppen maar
tegen het beest
hij is nooit één
van ons geweest

je kijkt ze aan
voelt de slagen
sluit je af, de pijn is
niet meer te verdragen

moordlust in hun blik
verlamt al je gedachten
je proeft het bloed
weet waar ze op wachten

botten breken
en de kou trekt op
je ziet jezelf
verfrommeld als een vod

nog trappen ze
uitzinnig krijsen ze hun vloeken
totdat jouw stilte hen ook treft
en zij zichzelf moeten zoeken

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-11-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘totdat jouw stilte ook hen treft’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.