ik heb de hemel aangeklaagd

wil melker

ik heb vandaag
de hemel aangeklaagd
de zee gesproken
en het land gevraagd
me te begraven

het blauw wees me terecht
koude straalde wolkeloos
haar leegte naar me toe
ze maakte me weer klein
alleen en hulpeloos

ik gebaarde stilte in het
schreeuwen tegen golven
Ze deinden kilte
in het eindeloze thuis
mijn woorden zijn verzwolgen

ik brak religies om een
muur te bouwen van gebed
het heeft de wereld niet belet
mijn gaven naar het graf te dragen
ondanks mijn levenslang verzet