want je kleur is de hemel

wil melker

ik zag je bewegen
boog voor een kind
ontweek vluchtige vingers
deint op het zwoel van de wind

je blad is al grijs met
het bruin van slagregens
je groeide niet op
in het aards paradijs

je hebt je verstopt
in het groen langs de wegen
in de schaduw van bomen
is bloei over stilte gekomen

je spreek mensen aan
ze willen je plukken
verrukt door je schoonheid
maar laten je liefdevol staan

want je kleur is de hemel
pril als het blauw bij ontwaken
dauw zal in druppels juwelen
van jouw bloemen maken