volmaakt had zelfs gebreken
stilte tikt seconden
de rust is schone schijn
stofjes dansen in het licht
dat kiert door het gordijn
je ogen neergeslagen
de mond een witte streep
te gekwetst om iets te zeggen
woede houdt je in haar greep
woorden zweven in de lucht
sterven zonder je te raken
je bent in het verleden terug
niemand kan nu met je praten
niets was goed genoeg
volmaakt had zelfs gebreken
ze had geen oog voor jou
maar een kind wil dat niet weten
ik zie bloemen in de vaas
de harten al gestorven
hun kleuren zijn vervaagd
zij kon ook niet voor hen zorgen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘volmaakt had zelfs gebreken’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.