loopt op stof van verre schapen

wil melker

ik zie je vingers dwalen, handen
kunnen ook geen woord vertalen
je laat de binnenkanten zien
met het eelt van veel misschien

je hangt geesten aan de muur
loopt op stof van verre schapen
in uren voel je nog geen duur
je weet dat honger zal doen gapen

je ziet wanneer de mannen gaan
bent klaar als ze weer komen
je schoont de kinderen en het huis
met weinig tijd voor eigen dromen

dan is de binnenplaats weer koel
rust groent tussen de planten
de zoete thee geurt vol en ik voel
dat je ze mist, familie en verwanten