in auto's die zich sturen

wil melker

de zon biedt mij
de wereld aan
vorm in alle kleuren
ze leert lopen
laat me gaan
gebruik daarvoor
ook 's nachts de maan

ze aardt me
op mijn rug
buien klaren over
gegoten en gestort
in linten die zijn
te berijden zoals ze
stralend in me port

de snelweg rijdt
al vlot voorbij in
auto's die zich sturen
mensen turen vreemd
naar mij omdat ik
spiegels voor hen brei
van zonnestralen

ik werp schaduw
in het zicht
verschrikt stopt
dan het ademhalen
ze zien me naast het
licht, vaak is er dan
maar weinig te verhalen