«»
voorbij de huizenblokken
geven ruimte aan je stem
die raakt met nostalgie
van zware kerkklokken
met vingers knijp je
in mijn maag en draait
de twijfels om in weten
haalt uit met vaag verdriet
dat ik niet kan vergeten
de toon vervloeit tot
woorden maar de beelden
komen niet, dissonanten
breken dan de melodie
stilte zwijgt in mededogen
je ogen vragen om
begrijpen, in je ziel
krijst pijn, scherpte
krast in het refrein dat alle
dagen klinkt en zelden zingt
scherpte krast in het refrein
bassen dragen je geluidvoorbij de huizenblokken
geven ruimte aan je stem
die raakt met nostalgie
van zware kerkklokken
met vingers knijp je
in mijn maag en draait
de twijfels om in weten
haalt uit met vaag verdriet
dat ik niet kan vergeten
de toon vervloeit tot
woorden maar de beelden
komen niet, dissonanten
breken dan de melodie
stilte zwijgt in mededogen
je ogen vragen om
begrijpen, in je ziel
krijst pijn, scherpte
krast in het refrein dat alle
dagen klinkt en zelden zingt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘scherpte krast in het refrein’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]