«»
op de ruïnes van vandaag
overleven is nog vaag
het eerste stuk werd geplaveid
met rituelen uit de morgen
chaos kwam met haat en nijd
om twaalf uur boog alles
en ging barsten, ik zag
brokken ongebruikte tijd
was gevangen in de niet
doorbroken cirkel van verwachten
kon niets tot mijn ultieme spijt
ik duisterde de middagzon
en tunnelde de schemer
met het zwart van late avonden
werd magisch realist
joeg het laatste restje daglicht
door de kist naar grijze wagens
de nacht heeft ons begraven
in het donker van vergetelheid
maar de vlag heb ik gedragen
het zwart van late avonden
ik heb mijn vlag geplantop de ruïnes van vandaag
overleven is nog vaag
het eerste stuk werd geplaveid
met rituelen uit de morgen
chaos kwam met haat en nijd
om twaalf uur boog alles
en ging barsten, ik zag
brokken ongebruikte tijd
was gevangen in de niet
doorbroken cirkel van verwachten
kon niets tot mijn ultieme spijt
ik duisterde de middagzon
en tunnelde de schemer
met het zwart van late avonden
werd magisch realist
joeg het laatste restje daglicht
door de kist naar grijze wagens
de nacht heeft ons begraven
in het donker van vergetelheid
maar de vlag heb ik gedragen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘het zwart van late avonden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]