in rood vaak de dood schrijft
ik viel de
afgrond voorbij
de bodem bood
geen houvast
meer voor mij
ik landde
op glas dat
gebroken was
de scherven
rechtop in het gras
ze kerfden
mijn huid in
wanden die gaapten
randen verplaatsten
tot een open geheel
ik vergoot
al mijn bloed
dat in rood vaak
de dood schrijft
mijn ziel viel niet mee
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘in rood vaak de dood schrijft’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.