INLOGGEN
«»

de aarde die ze wenste

je oogde verte
maar je hand
was warm
naar mij toe

je stem was vlak
trekken diepten
zonder tranen
je gezicht zo moe

we brachten haar
de aarde die ze
wenste, huilden
voor de laatste keer

de merel
die we hoorden
toen we kwamen
floot niet meer

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-11-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de aarde die ze wenste’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.