ze verklauwen vederlicht hun prooi
kale nekken strekken zich
voorbij wat wenselijk is
ze azen op de kruimels
in een blikken zonder
blozen dat niet menselijk is
ze vreten de restanten
uit het marginaal
krijsen schuttingwoorden
maken hels kabaal in
hun uitgekauwde taal
ze verklauwen
vederlicht hun prooi
behalve hun excreten
vinden ze niets mooi
zij zijn de enige poëten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ze verklauwen vederlicht hun prooi’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.