zout in kringen drogend
op strand met jou
de eerste voeten in het water
ons spoor vervaagt al gauw
in kou die lente overleeft
golven rollen uit over de zomer
zorgen dat je even beeft
we lopen verder dan er
mensen zijn, hun horizon voorbij
de lijn van samen en alleen
gedachten spatten op het lijf
het zout in kringen drogend
je ogen vragen of ik blijf
we kaatsen tegenstrijdigheid
de handen toch ineen geslagen
vuisten klaar om uit te dagen
zo vechten we de wereld aan
die ons doet overleven, eisen het
geluk dat nergens wordt gegeven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zout in kringen drogend’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.