«»
lachte me toe
het was fijn
je ziel te verliezen
niet meer te kiezen
mij maakte het klein
bang en onzeker
gewapper van vlaggen
strak tegen blauw
trompetten verstrekken
muziek tegen kou
armen geheven
het rood van een
band om de mouw
toekomstgeschreeuw
hoofden gericht
blik op oneineindig
in een verbeten gezicht
zo zal ik nooit kunnen zijn
mijn geest te verliezen
doet veel teveel pijn
trompetten verstrekken muziek
de grote gedachtelachte me toe
het was fijn
je ziel te verliezen
niet meer te kiezen
mij maakte het klein
bang en onzeker
gewapper van vlaggen
strak tegen blauw
trompetten verstrekken
muziek tegen kou
armen geheven
het rood van een
band om de mouw
toekomstgeschreeuw
hoofden gericht
blik op oneineindig
in een verbeten gezicht
zo zal ik nooit kunnen zijn
mijn geest te verliezen
doet veel teveel pijn
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘trompetten verstrekken muziek’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]