gevangen en toch vrij

wil melker

ik zag je dromen
in de tekeningen die
je maakte op school

het springen van je
zo gedachtenloos
je pasjes licht frivool

de wereld om je heen
liet je alleen, speelde
zogenaamd niet mee

je had je handen vol aan
jaren zonder diepte, verdiende
liefde als goedkeurend woord

je dacht jezelf verloren
dat niemand je zou horen
maar je had het mis

ik heb je uit de lucht
gevist, een glijvlucht in
het ongewis, de horizon voorbij

ik koester je want
niemand is geboren zoals
jij, gevangen en toch vrij