«»
takken stalen licht
uit ogenblikken
dat ik inzicht had
ze zouden me
de hemel moeten wijzen
maar bogen over mij
en tunnelden mijn pad
ik kon niet verder gaan
het dwarsbomen hield aan
een angstsprong was de eis
ultieme vrijheid als mijn prijs
de vlucht bleef
spoorloos in de lucht
mijn gedachten zijn gevlogen,
landen was me zachter voorgelogen
landen was me zachter voorgelogen
de zon verschraaldetakken stalen licht
uit ogenblikken
dat ik inzicht had
ze zouden me
de hemel moeten wijzen
maar bogen over mij
en tunnelden mijn pad
ik kon niet verder gaan
het dwarsbomen hield aan
een angstsprong was de eis
ultieme vrijheid als mijn prijs
de vlucht bleef
spoorloos in de lucht
mijn gedachten zijn gevlogen,
landen was me zachter voorgelogen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘landen was me zachter voorgelogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]