koud, de geur van oud
ik voelde
dat je binnenkwam
je tochtte door de deur
koud, de geur van oud
het kraken
van de vloer vertelde
me je boosheid, onmacht
en verval van kracht
ik hoorde je
in ademhalen hijgen
happen naar een beetje lucht
vluchten voor erin te blijven
ik heb
je ogen nooit gezien
je blikken joegen angst aan
vilden me als ik niet wilde
je handen
streelden me in pijn
belastten me met schuld
jouw zonde heb ik nooit onthuld
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘koud, de geur van oud’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.