koud, de geur van oud

wil melker

ik voelde
dat je binnenkwam
je tochtte door de deur
koud, de geur van oud

het kraken
van de vloer vertelde
me je boosheid, onmacht
en verval van kracht

ik hoorde je
in ademhalen hijgen
happen naar een beetje lucht
vluchten voor erin te blijven

ik heb
je ogen nooit gezien
je blikken joegen angst aan
vilden me als ik niet wilde

je handen
streelden me in pijn
belastten me met schuld
jouw zonde heb ik nooit onthuld

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-11-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘koud, de geur van oud’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.