schimmen dampen in hun bek
honden blaffen
als je schreeuwt
ze zien je schimmen
dampen in hun bek
je bent niet gek
zoals zovelen
wat licht gestoord
kan niemand schelen
voor jou een flat
met tafel en een bed
en door de muren
gil je tegen buren
een vast adres
geld en wat verzorging
ze hebben je zo afgekocht
verder nooit meer opgezocht
je woont daar met je stemmen
je geest doolt buiten rond
je voelt je in- en uitgesloten
omdat de herrie nooit verstomd
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘schimmen dampen in hun bek’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.