hangt zwart zijn tranen aan
basalt keert
oceanen
water schuimt
zijn woede weg
hangt zwart
zijn tranen aan
in springtij
dat in manenvloed
het water jaagt
op land
het strand
ontdaan van zand
toont zijn verdriet
aan woeste golven
die hun weg nog
ongestort vervolgen
van de branding
tot de horizon
witte kammen
deinen en
verdwijnen
als zij omslaan
in het niets
ontziend geweld
het juichend
bulderen als
er weer een
golf is geveld
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘hangt zwart zijn tranen aan’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.