die vleugels draagt
ik ving je
met de lucht
die vleugels
draagt
ik heb
je vlucht
heel eventjes
vertraagd
je wilde niet
meer landen
er was geen nest
voorhanden
waarin je
met begrip zou
kunnen wonen
je koos dromen
ver voorbij
de horizon
de ijlte waar het
leven ooit begon
je zult komen
en weer vliegen
vrijheid mag je niet
aan mij verliezen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘die vleugels draagt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.