in stilte voor de explosie

wil melker

ik heb je geweten
in de uren gezocht,
het werk van
mijn handen bekeken
op iets dat niet mocht

je was er altijd
de zon in je ogen
zacht voelbaar
als tijd die verslijt
in jaren van hopen

niet tastbaar als wind
geen vlagen emotie
ik heb je gevonden
je ogen verblind in
stilte voor de explosie

ik zag me als schaduw
van jou, mijn spiegel
kaatste jouw beeld
ik keek voor je langs
jij, mijn enige kans