Brekend glas
brekend glas
ik zag je huilen
in je slaap hoorde vaag
wat brekend glas
maar je wist van niks
ondanks de sporen op
je nog vermoeid gezicht
wel vertelde je wat later
van de scherven en
de pijn die je voelde
jij bent geen prater
maar in je woorden
kon ik het bezeren horen
we zijn naar buiten gegaan
tussen de bloemen zag ik je lach
de spiegels heb ik weggedaan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-11-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
13/11/2014
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Brekend glas’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.