Toch blijf ik graag beneden

wil melker

toch blijf ik graag beneden


ik weet waar boven is
omdat daar veel vrienden zijn
ook al is er dagelijks hun gemis
toch blijf ik graag beneden

om met jou de wereld in te gaan
het ultiem bestaan te vieren
van uur tot uur het leven buiten
en ook thuis te voelen bruisen

de seconden hemel pakken
in je warme lach en ogen
jouw hand en vingers kunnen vatten
in het spel van samen zijn

het avondrood genieten
in de stemming van de lucht
weten dat ook zij daarboven
onze vrede voelen in hun zielenrust