de wind je eerste vrind

wil melker

ze plantte en haar ogen
zagen weer geen bloem
onkruid moet vergaan
dat leven heeft geen recht
op een normaal bestaan

geen water en geen licht
de groene handen
knepen ook emoties dicht
je stond alleen met regen
en wat zon op steen

ze ving jouw vlinders
en je kleuren werden vaal
de bladeren steeds kleiner
je takken bijna kaal,
de wind je eerste vrind

Hij zorgde dat je water kreeg
het licht je groeien deed
zodat je haar kon overleven
je stam is dik, je bladeren groot
zij had je niets te geven

je groeit nog steeds
en bloeit de eerste knoppen
zij zal je niet meer stoppen
je eigen vlinders vliegen kleur
en geven nu je leven fleur.