«»
zwaaiende handen
in snelle vaart wilde ik voorbij
maar moest ze
in de ogen kijken om
ook hun afscheid te begrijpen
voelde nog de warmte
van samen ook al
kende ik niet alle namen
stukjes leven kwamen
in herinnering die
oplichtten in hun blikken
weer doofden
in vergetelheid van geest
het was mooi geweest
handen die ooit mijn leven
omspanden zwaaien mij nu uit
nog even en ik ben weer thuis
Vergetelheid van geest
ik zag de eindeloze rijzwaaiende handen
in snelle vaart wilde ik voorbij
maar moest ze
in de ogen kijken om
ook hun afscheid te begrijpen
voelde nog de warmte
van samen ook al
kende ik niet alle namen
stukjes leven kwamen
in herinnering die
oplichtten in hun blikken
weer doofden
in vergetelheid van geest
het was mooi geweest
handen die ooit mijn leven
omspanden zwaaien mij nu uit
nog even en ik ben weer thuis
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:
18/05/2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vergetelheid van geest’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]