«»
het kruis waar het bloed van die visser
met op zijn hoofd een krans van doornen,
beekjes in het warme zand deed stromen
en nu december mijmert spreekt de kerst
mij nog slechts van verdriet
het vuur uit luchten die het zwart verstuurden
naar hen die smaalden waar pijnen werden
gesmoord in kelen van een dorstig verlangen
naar het sterven – en hoe de dag ook kwijnde,
beter werd het nooit
Ik zie lichtjes en groene bomen en ik vraag me af
of het lente is, doch besneeuwde ramen
versierd met een ster weerhouden mij van
een zomers denken en ik wieg
het kind in mij in slaap…
het vuur uit luchten
Ik was daar op Golgotha, daar bijhet kruis waar het bloed van die visser
met op zijn hoofd een krans van doornen,
beekjes in het warme zand deed stromen
en nu december mijmert spreekt de kerst
mij nog slechts van verdriet
het vuur uit luchten die het zwart verstuurden
naar hen die smaalden waar pijnen werden
gesmoord in kelen van een dorstig verlangen
naar het sterven – en hoe de dag ook kwijnde,
beter werd het nooit
Ik zie lichtjes en groene bomen en ik vraag me af
of het lente is, doch besneeuwde ramen
versierd met een ster weerhouden mij van
een zomers denken en ik wieg
het kind in mij in slaap…
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘het vuur uit luchten’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]