het vuur uit luchten

elze schollema

Ik was daar op Golgotha, daar bij
het kruis waar het bloed van die visser
met op zijn hoofd een krans van doornen,
beekjes in het warme zand deed stromen
en nu december mijmert spreekt de kerst
mij nog slechts van verdriet

het vuur uit luchten die het zwart verstuurden
naar hen die smaalden waar pijnen werden
gesmoord in kelen van een dorstig verlangen
naar het sterven – en hoe de dag ook kwijnde,
beter werd het nooit

Ik zie lichtjes en groene bomen en ik vraag me af
of het lente is, doch besneeuwde ramen
versierd met een ster weerhouden mij van
een zomers denken en ik wieg
het kind in mij in slaap…