repen duister
ik ben alleen zo zonderling alleen
en al hoor ik liederen als stemmen
om mij heen
dan nog ben ik alleen
gescheiden rapen wij
de repen duister die ons nog verbinden
en onze boeg die mee deinst op het tij
zal de waarheid in de fonkel vinden
er is geen heil in onze dronk
wat hunkert naar het lot
want zowaar ik voer en zonk
is deze vers geëindigd zonder slot
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘repen duister’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.