zeer broos
in mij regent het
zoals het zal zijn van na mijn dood
het levensbrood gedoopt in wijn
de smaak van zuur azijn
verwijld gevlucht
in oneven dagen
snijdt de wind
en blijft aan me zagen
een ebbenhouten doos
met wat koper beslag
oogt zeer broos
gezien vanuit het kleine gelag
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zeer broos’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.