De wereld in herkenning

elze schollema

Warmde zonnepanelen in mijn hand
ving de wind met grote wieken
druppelde regenwater door het mos
liet de lampen branden op wat hout

Ik zie grote walmen zwart
een zee met gebroken water
te veel gesnoeide bomen
het wordt alsmaar later

Schoffelde in het zand
naar sporen uit ’t verleden
’k vond slechts lege flessen wijn
en hier en daar een mammoettand

Warmde mij aan ’t vagevuur
schuilde voor de storm
filterde mijn tranen
genoot van ’t laatste uur