Dag Anton Koning

elze schollema

Het spel tussen licht en donker
sprak al van je sterven, jij dacht
nog in jaren terwijl de matheid
in je ogen me vertelde van
het pas gegraven graf

Al kende ik alleen
je kalme oppervlakte met hier en daar
een stukje diepgang, maar de tijdsgolven
droegen begrip en mededogen
naar elkanders hart

Je boeg stuitte tegen rotsen
en versplinterde het leven, doch
zul jij voor altijd Koning blijven
in het land van Keizers en Admiraals