schizofrenie, ik en mij
Mijn naam wordt nooit genoemd
wanneer de wortels worden gesnoeid
en ik ontdaan mij verschans achter de
bladeren van mijn schizofrenie
Twee gezichten hand in hand
het sterven als een mokerslag
dichtbij, noem mij de snelheid
van het uur als ik voorbijraas
en me verkijk op de dichtheid van de muur
Dwaas maar onafhankelijk
behang ik huiden met bezigheden
waarvan de bodem van de mens
zicht telkens tegen mijn uitingen keert
zonder een kleuring te maken
tussen het zwart van het licht
en wit van het duister
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘schizofrenie, ik en mij’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.