«»
in het wiel kraken en de as
slingerend draait om de behoefte
van de voortgang is jouw zadel
leeg want de dood boekte je vlucht
alvorens je had betaald
Ergens een familiair trekje
al was je gezicht wat ronder dan
dat van mij en telkens als je komst
vooraf werd gemeld maakte ik
mijn schans wat minder haaks, want
je benen zochten het licht telkens
aan de verkeerde kant
En ja, je plasgedrag vroeg telkens
om wat credit, man hoe kon ik weigeren
mijn ruimte jou te geven al moest
ik na je boodschap telkens de
rand weer schoon gaan vegen
Jij piest nooit meer
Gemorst zoals roestige spakenin het wiel kraken en de as
slingerend draait om de behoefte
van de voortgang is jouw zadel
leeg want de dood boekte je vlucht
alvorens je had betaald
Ergens een familiair trekje
al was je gezicht wat ronder dan
dat van mij en telkens als je komst
vooraf werd gemeld maakte ik
mijn schans wat minder haaks, want
je benen zochten het licht telkens
aan de verkeerde kant
En ja, je plasgedrag vroeg telkens
om wat credit, man hoe kon ik weigeren
mijn ruimte jou te geven al moest
ik na je boodschap telkens de
rand weer schoon gaan vegen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Jij piest nooit meer ’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]