Zichtbaar en toch heel klein

elze schollema

Deert de regen mij
vraag ik me af
wanneer mijn rug de
zwaartekracht overhevelt
van mijn schouders naar het
gevoel van toen het kind dat in mij
huisde met me speelde en mij
de kracht gaf dromen na te jagen
en te gaan slapen op het kille bed

Ik heb de tijd gesproken
gezegd dat het niet bestond
al was het slechts alleen maar
om te zeggen dat wanneer ik sterf
ik ga met de glimlach van het kind
nog op mijn mond