Jouw onbesponnen web

elze schollema

Ik heb me geëvenaard
naar jouw paradijs, mijn woorden
gevlochten naar jouw
zinnen, je beeltenis
vereeuwigd op het vlakke water, je hand
gerijmd onder mijn dichterswoorden

noch mijn stortvloed die ons
deed waden door het onverkorte koren
beitelde jouw besef terug in de volkomenheid
van trouw, neen jij stierf mijn dood
alvorens mijn adem stokte

nu woel ik door jouw onbesponnen web
en waan me het licht in je ogen, vleugel
met je mee - onzichtbaar aan je flank