INLOGGEN
«»

Dominerende spreuken

Ik was laat, het koper
Van de nacht roodde nog roder dan mijn
bloed doorlopen ogen, ik had mijn
hartstocht verloochent aan de
stenen in de straat

in het inherente bestaan
van mijn ik, mijmerde ik
dat de regen mij kon drogen
en de wind mij kon laten
zeilen zonder zeil en mast

ik domineerde de spreuken
van mijn ziel en weersprak
de schoonheid van de lente
zonder te erkennen dat het leven
mij de dood ontnam

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

elze schollema
Actief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dominerende spreuken’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.