Jouw vlekkerige dood

elze schollema

Al was jouw vlekkerige dood
mij het ongenoegen waard
bij het vernemen van de handicap
en stierf jij de wraak die onbezonnen

de strepen aan de horizon bedonderde

salvo’s uit klankgitaren priemden
door het as waaruit jij kwam om
tenslotte als een trotse bombardon
te ontwaken uit jouw tijdelijke kleed

onkundige tranen die als desperado’s
op de vlucht de tekenen van sterren
trachten te volgen, vernamen
aan het eind dat jouw liefde

bestond uit kattigheden en baldadigheid