de wereld stuitert
het witte leven sluiert
de roestige gespen in een
tijdelijk blauwdruk, maat
ongeëvenaard
grote stappen geen vooruitgang
in een wens die ik niet
mag hopen ligt de hemel
uitgespreid op straat, maatje
tweeduizend tien
de aarde warmt, het vriespunt
lijkt hoger te liggen
de koorts zet trage stappen
op het weke water
bleke gezichten, ontdaan van moed
watertrappelen waklopen
het lijkt op een mondiale
klucht, de angst wordt verdreven
zoals het ijs ontdooit
wanneer het met zout wordt verweven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de wereld stuitert’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.