Tanen
mijn lederenhuid weerstaat
de volmaaktheid van mijn dromen, het pad
dat me drijft langs opgedroogde vennen
en afgegraven wierden voedt mijn gedachte
met zinnen die ik niet wil spreken
het zijn slechts grauwe kleuren
die het sterven bespoedigen
in een lichaam dat zijn adem
sprokkelt in een
wereld die de zijne niet is
het doel van het ouder worden
is als een lege fles, niet rekbaar
en zonder statiegeld nimmer
inwisselbaar
de knoken die de sculpturen zijn
van een verleden waar de strijd in staat gekerft
lossen op in het stof dat ik
eens liet opwaaien en waar mijn onschuld
werd bewezen door de schuldigen die mijn wens
voorspoedigen om de stilte te omarmen
in een ruis van loze beloften
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tanen’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.