Wind en Vuur
Waar wind en zon
hun stilte fluisteren
de boog hoog boven mij
met virtuele dieren
aan mijn aardse voeten:
de das, het stinkdier
hier voel ik de kracht
van het onverwachte
lees ik levenskunst in stenen
waar zwijgen
het verdwenen kennen
zo hartstochtelijk vertaalt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Lúthien Oronar (Actief sinds: 07-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wind en Vuur’ van Lúthien Oronar zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.