Samenspel
Samen met jou mijn liefste
adem ik de ochtend in
spin garen uit vlasdraad
nu het leven gaat over pijn
alleen en verbonden zijn
in stilte lezen wij woorden
voelen de twijfel en oorlog
tussen mensen die elkaar het
licht in de ogen niet gunnen
over kinderlijken heen
hun enig en alleen gelijk
opeisen
zonder enig gevoel van vrede
compassie en herinnering
aan leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Lúthien Oronar (Actief sinds: 07-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Samenspel’ van Lúthien Oronar zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.